Do podjęcia wyzwania jakim jest samotne podróżowanie skłonili mnie znajomi. O dziwo zazwyczaj mam z kim jeździć ale albo nie możemy się do siebie dopasować, albo interesują nas odmienne zakresy prędkości. Wycieczka ma też jeszcze jeden wymiar. Postanowiłem się sprawdzić, czy jeszcze mogę jeździć motocyklami. Odbyła się trzy miesiące po glebie. To była wycieczka jak z najlepszym kumplem, tylko zamiast niego bylem ja, motocykl i mój umysł.
Otwieram oczy, szybko wstaję i szybkie spojrzenie przez okno. Jest! Deszczu brak, asfalt suchy, można zaczynać. Śniadania nie jem bo jest w planach konsumpcja na jakimś przydrożnym parkingu. W takim razie ostatni rzut na rzeczy, które zabieram i można zaczynać montaż sakw na maszynie.
